Hasret Şiirleri / En Güzel / Sevgiliye Şiir

Hasret, insanın sevdiği bir kişiye veya yerlere olan özlemini tarif eder ve genellikle derin duygusal bir ağırlık taşır. Hasret duygusunu ifade etmek için şiir, sıklıkla başvurulan bir sanat formudur. Bu sayfamızda, okuyucuların hasretin derinliğini ve karmaşıklığını anlamalarına yardımcı olacak bir dizi hasret şiiri bulunmaktadır. Bu şiirler, hasret duygusunu anlatma biçimleri ve konuları açısından çeşitlilik gösterir.

Sevgiliye hissedilen özlem ve hasreti ifade etmek için birçok şiir mevcuttur. Bu şiirler, sevgiliye olan özlemin ve hasretin duygusal ağırlığını ve karmaşıklığını anlatır. Bunlar arasında yeni hasret şiirleri de bulunmaktadır. Bu şiirler, sevgiliye olan hasreti anlatma biçimlerinde taze bir yaklaşım sunar. Anlamlı hasret şiirleri, okuyucunun sevdiği bir kişiye veya yerlere olan özlemini daha derinden anlamasına yardımcı olur.

Özlemli hasret şiirleri ve hasrete dair şiirler, okuyucuya hasretin çeşitli yüzlerini sunar. “Hasret Kaldım” şiiri gibi özgün eserler, hasret duygusunu yoğun ve canlı bir şekilde aktarır. Facebook ve diğer sosyal medya platformlarında paylaşmak üzere seçilmiş kısa hasretli şiirler, hasret duygusunu birkaç dizeyle mükemmel bir şekilde ifade eder. Bu koleksiyon, okuyucuların hasret duygusunu daha iyi anlamalarına ve ifade etmelerine yardımcı olur.

Hasret Şiirleri

HASRET KALDIM SEVDİGİM

Yoklugun kor ateş gibi yakar yüreğimi
hasrettin dağlar beni
dön gel artık sevdigim
hasret kaldım sana o güzel kokuna

günler gecmek bilmez sensiz buralarda
geleceksin biliyorum yanıma
hasret sona erecek bu koca dünyada
hasret kaldım sana o güzel kokuna
gel artık birtanem bekliyorum..

HASRET

Saçlarım hasret sevgiyle okşanışa.
Yüreğim hasret sevildiğini bilmeye.
Hasret yüreğim çırpınışlara.
Bedenim hasret bir yudum heyecana.
Duygularım hasret bir gün ışığına.
Konuşmalıyım,konuşamıyorum.
Haykıramıyorum…
Anlatamıyorum…
Yalnızca ağlayabiliyorum…
Ne komik, ne acizlik!

HASRETİN DÜŞER YÜREĞİME

Hasretin düşer yüreğimin orta yerine
Garip bir hüzün sarar ruhumu
Her zaman yaslıdır bu şehir sensiz
Fakir odamda döner durur yokluğun
Dalar gider gözlerim uzaklara

Silindi rüyalarımı süsleyen renkler
Ne kar tanelerini tutuyor ellerim
Nede melekler teselli ediyor beni
Düşlerim kapkara artik
Düşlerimde bile yalnızım
Birden çalsan diyorum kapımı
Ansızın uyandırsan beni
Kurtarsan bu kâbustan
Kurtulsam bu maphustan
Güneşi getirsen bana
Yani sen gelsen diyorum

Ellerim acıyor ellerim bağlı simdi
Ellerim tutsak ellerim saklı
Ellerim kayboldu karanlığında gecelerin
Ellerime yokluğunun kelepçesi vuruldu
Sana çiçek veremem can
Resmin puslu vaktine dutsu düşlerimin
Mezar olacak bana bu dört duvar
Yokluğun kadar gerçek bu ecel
Yokluğun kadar büyük içimde acı
Azar azar oluyorum sen bunu bilmiyorsun
Mezar olacak bana bu dört duvar

Resmin puslu vaktine düştü düşlerimin
Simdi ben yokluğuna tutsağım
Olum içiririm sensiz her güne
İste bu ben senin fakir sairin
Gökyüzüne sekil veren o ressamım ben

Bir sen yoksun görünmüyorsun
Gökyüzünde döner durur bir kartal
Ben yaralıyım vurgun yedim gözlerinden
Ter ateşliyim yanıyorum
Bir yudum su olsan diyorum çatlayan dudaklarıma
Yüreğim kurak topraklar gibi
Gözlerim karanlık kuyu dibi
Sevdamı kurşunladılar can
Kahpelerin hesabi var ömrüme
Bir sen yoksun görünmüyorsun.

Yorum yapın