İlginç duyulmamış isimler başlığı altında, toplumların dışında kalmış veya nadiren karşılaşılan, ancak keşfedilmeyi bekleyen özgün isimleri ele alacağız. Günümüzde birçok ebeveyn, çocuklarına benzersiz bir kimlik kazandırmak amacıyla alışılmışın dışında isimler arayışında. Bu tür isimler, sadece bireyin kimliğini değil, aynı zamanda yaratıcılık ve özgünlük arzusunu da yansıtır. İsimlerin kökenleri, anlamları ve taşıdıkları kültürel değerler üzerinde durarak, bu ilginç isimlerin dünyanın farklı köşelerinden nasıl geldiğini ve ebeveynlerin neden bu tür isimleri tercih ettiğini inceleyeceğiz.
Bu içerikte, nadiren duyulan ve kullanılan isimlere odaklanarak, onların kökenlerini, etimolojik yapılarını ve kültürler arası bağlantılarını detaylandıracağız. Bu isimlerin bazıları belki de yüzyıllar öncesine dayanan eski mitolojilere, unutulmuş dillere veya uzak coğrafyalara ait. Ayrıca, bu isimlerin toplumsal algılar üzerindeki etkilerini ve bireyler üzerinde nasıl bir kimlik oluşturduğunu tartışacağız. Eşsiz ve nadir bulunan isimlerin keşfi, bireysellik ve özgünlüğün peşinde olanlar için ilham verici olabilir ve bu isimler, gelecek nesillerin kültürel çeşitliliğini ve zenginliğini yansıtma potansiyeline sahip.
İlginç İsimler Ve Anlamları
Adasu: Türkçe “ada” ve “su” kelimelerinin birleşiminden oluşabilir, “su çevrili ada” anlamına gelir.
Adelya: Genellikle Adalia olarak da bilinen, Akdeniz bölgesinde bir yer adına dayanabilir. Antalya’nın eski adı olan Adalia’dan türemiş olabilir.
Ahuse: Bu isim için kesin bir anlam bulunmamakla birlikte, şirin ve sevimli anlamlarına gelebilecek “ahu” kökünden türetilmiş olabilir.
Akbike: “Ak” kelimesi “temiz, saf” anlamına gelirken, “bike” ise Türkçede kadın anlamına gelen eski bir sözcüktür; dolayısıyla “temiz ve asil kadın” anlamına gelir.
Albeni: Göz alıcı, çekici ve ilgi çekici anlamına gelir.
Albina: Latince kökenli bu isim, “beyaz” anlamına gelmektedir.
Alçiçek: “Alçak” ve “çiçek” kelimelerinin birleşiminden oluşur ve muhtemelen mütevazı güzellik anlamına gelir.
Aldila: İtalyanca kökenli bu isim, “öteki dünya” veya “hayatın ötesi” anlamına gelir.
Aleda: Genellikle “asalı, yüce” anlamlarına gelir.
Aleyna: Arapça kökenli bu isim, “üzerimize” veya “bizim üzerimize” anlamına gelir.
Algın: Türkçe kökenli bu isim, “derin düşünceli, içine kapanık” anlamına gelir.
Alinda: Bu isim antik bir şehir olan Alinda’dan türetilmiş olabilir veya “soylu kalkan” anlamına gelir.
Alisa: Almanca kökenli bu isim, “asil” veya “soylu” anlamına gelir.
Alize: Fransızca kökenli bir isim olup, genellikle Atlas Okyanusu’nda esen hafif ve serin rüzgarları ifade eder.
Almila: “Elma” ile “mila” kelimelerinin birleşiminden türetilmiş olabilir; doğrudan bir anlamı belirtilmemiş.
Almira: İspanyolca kökenli bu isim “prenses” veya “soylu kadın” anlamına gelir.
Almula: Bu isim genellikle “kırmızı gül” anlamına gelir.
Alona: İbranice kökenli bu isim, “meşe ağacı” anlamına gelir.
Alpike: Türk mitolojisinde kadın savaşçıları ifade eder; cesur ve kahraman kadın anlamına gelir.
Alya: Arapça kökenli bu isim, “gökyüzü” veya “yükseklik” anlamına gelir.
Amber: Farsça kökenli bu isim, amber reçinesini veya hoş kokulu maddeyi ifade eder.
Angı: Türkçe’de doğrudan bir anlamı belirtilmemiş; nadir kullanılan bir isimdir.
Anka: Mitolojik bir kuş olan Anka kuşundan gelir; yeniden doğuş ve ölümsüzlük simgesidir.
April: İngilizce kökenli bu isim, “Nisan” ayını ifade eder.
Argül: Türkçe kökenli bu isim genellikle “güllerin suyu” anlamına gelir.
Argülen: “Gülen yüz” veya “neşe saçan” anlamına gelir.
Argüler: “Gülenler” anlamında, neşeli ve mutlu insanları tanımlar.
Armina: Ermenice kökenli bir isim olup, “Ermenistan’dan gelen” veya “güzel kadın” anlamına gelir.
Arnisa: Bu ismin anlamı belirsizdir; nadir kullanılan bir isimdir.
Arsu: Türkçe’de “su gibi berrak” anlamına gelir.
Arsun: Bu isim genellikle “güneş gibi parlak” anlamına gelir.
Arsunan: “Güneş gibi parlayan” veya “ışık saçan” anlamında olabilir.
Arya: Sanskrit kökenli bu isim, “asil” ve “soylu” anlamına gelir.
Aslıkul: “Asil soylu” veya “soyundan gelen asil” anlamına gelir.
Aslım: “Benim aslım” veya “köküm, soyum” anlamına gelir.
Aslınil: “Gerçek, saf” anlamında bir terimdir.
Asmin: Türkçe kökenli bu isim, “gök mavisi” anlamına gelir.
Asminay: “Ay gibi berrak” anlamına gelir.
Asrın: “Yüzyıl” veya “çağ” anlamına gelir.
Asudenur: “Dolu nur”, “ışık dolu” anlamına gelir.
Asya: Kıta adı olup, geniş ve kapsamlı anlam taşır.
Ayan: Farsça kökenli bu isim, “açıkça görülen” veya “belli olan” anlamına gelir.
Ayana: “Göz alıcı”, “çarpıcı güzellikte” anlamına gelir.
Ayatekla: (Anlamı belirtilmemiş; belki de eski bir Hristiyan azizeye atfen kullanılmış olabilir.)
Aybiçe: “Ay kadar güzel”, “ay gibi berrak” anlamına gelir.
Aybiçem: “Benim ayım”, kişisel ve sevgi dolu bir ifade.
Aybiçen: “Ay kadar güzel” anlamına gelen sevgi dolu bir isim.
Aybikem: “Ay gibi güzel benim” anlamına gelir.
Aybirgen: “Ay gibi parlak ve yüksek” anlamında bir ifade.
Ayca: “Ay gibi”, ayın güzellik ve parlaklığını ifade eder.
Ayce: Ayca ile aynı anlamdadır, “Ay gibi” demektir.
Aycel: “Ay ışığı” anlamına gelir.
Aycem: “Benim ayım”, kişisel ve sevgi dolu bir ifade.
Ayça: “Ay gibi”, ayın güzellik ve parlaklığını vurgular.
Ayçagül: “Ay gibi güzel gül”, hem ayın hem de gülün güzelliklerini birleştirir.
Ayçal: “Ay ışığı” veya “parlak ay” anlamına gelir.
Ayçanil: “Ayın göz kamaştırıcı ışığı” gibi bir anlama sahip olabilir.
Ayçehre: “Ay gibi güzel yüz”, ayın zarifliğini yüz güzelliği ile birleştirir.
Ayçelen: “Ay ışığı ile parlayan” anlamında.
Ayda: Ay ile ilgili, genellikle “ayda bir” veya “uzayda, ayda yaşayan” gibi fantastik bir bağlamda kullanılır.
Aydafer: “Ayın parlaklığı” anlamına gelebilir.
Aydasu: “Ay suyu” veya “ay ışığı altındaki su” gibi bir imgeler yaratabilir.
Aydil: “Ayın parlaklığı” veya “ışık” ile ilgili bir ifade.
Aydilek: “Ay ışığına benzer parlaklık” anlamında.
Aydin: “Aydınlık” veya “aydınlanmış” anlamına gelir.
Aydol: “Ayın büyüsü” veya “ayın dolunay hali” gibi bir anlam taşıyabilir.
Aydolun: “Ayın dolunay zamanı” anlamında kullanılabilir.
Ayfem: “Ayın kadınsı güzelliği” anlamına gelir.
Ayfen: “Ay parçası” anlamına gelebilir.
Ayfide: “Ayın ışığı” veya “ay ışığında gizlenen” gibi romantik bir anlam taşıyabilir.
Ayful: Ay ve dolunayın tamamlanmış hali anlamında olabilir.
Ayka: “Ayın parlaklığı” veya “ayın kuvveti” anlamına gelir.
Aylan: “Ayın etrafında dönen” veya “ay çevresindeki halka”.
Aylanır: “Ay etrafında dönmek” veya “ayın hareketi” ile ilgili bir ifade.
Aylanur: “Ayın ışığı” veya “ayın etrafında parlayan nur”.
Aypare: “Ay parçası” veya “gökyüzündeki ay gibi güzel”.
Ayper: “Ayın parlak yüzü” anlamında.
Ayperi: “Ay gibi güzel perisi”, mitolojik bir güzellik ifadesi.
Aysima: “Ayın gülümsediği” gibi bir anlam taşıyabilir.
Aysu: “Ay suyu” veya “ay ışığı altında parlayan su”.
Aysuda: “Ay suyu” veya “ay ışığına batmış su”.
Ayşu: “Ayın sevinci” veya “ayın mutluluğu” anlamında.
Ayta: “Ay zamanı” veya “ay dönemi” gibi zamanla ilgili bir ifade.
Aytün: “Ayın gecesi” anlamında, gece ile ilgili romantik bir bağlam sunar.
Ayyüz: “Ay yüzlü”, yani ay kadar güzel ve parlak yüzlü.
Azelya: Azalea çiçeği ile ilişkilendirilir, güzellik ve doğal zarafet ifade eder.
Azze: Dişi ceylan yavrusu; şerefli, yüce.
Bade: Eski Farsça kökenli, şarap anlamına gelir.
Bader: Arapça kökenli, dolunay anlamına gelir.
Bâlâ: Farsça kökenli, yükseklik veya üstünlük anlamına gelir.
Balca: Bal gibi tatlı, baldan bir parça.
Balçiçek: Bal ile çiçeğin birleşimi, tatlı ve güzel çiçek.
Balın: Sevgili, yar.
Begim: Hanım, Timur soyundan bir prenses.
Begümhan: Kadın hükümdar, hanım sultan.
Behra:
Behre:
Belçim: Belirli bir şeyi ifade eden işaret.
Belçin:
Belfü: Kar tanesi.
Belgi: İşaret, sembol.
Belgisu: İşaret niteliğindeki su, belirgin ve dikkat çeken su.
Belinay: Ayın belli, net ışığı.
Belis: Aşkın ilk meyvesi.
Belit:
Belur: Billur gibi berrak ve şeffaf.
Benazir: Benzersiz, eşsiz.
Bencan:
Beneksu: Lekeli su, desenli su.
Bengisu: Ebediyet suyu, ölümsüzlük veren su.
Bengül: Güle benzeyen, gül gibi.
Benian:
Benice: (Belirli bir anlam
Berin: (Belirli bir anlamı bulunamadı, fakat Türkçe’de kullanılan bir isimdir)
Berit: İskandinav kökenli, parlak, ışıltılı anlamına gelir.
Berlika: Cennetin yedi kapısını ifade eden mitolojik bir kavram.
Berra: Arapça kökenli, temiz, masum ve günahsız anlamına gelir.
Bersu:
Beysun: (Belirli bir anlamı bulunamadı, Türk veya Orta Asya kökenli olabilir)
Bike: Eşsiz, benzeri olmayan.
Bilgisu: Bilgi ile suyun birleşimi, bilgi akışını ifade edebilir.
Bilinçay: Bilinç ve ay (ışık) kelimelerinin birleşimi, aydınlanma veya farkındalık anlamına gelebilir.
Birdane: Tek ve benzersiz olan.
Birtane: Eşi benzeri olmayan, çok değerli.
Börçe: Karlar kraliçesi, genellikle güçlü ve soğuk bir karakteri ifade eder.
Bilgül: Bilgi ile gülün birleşimi, bilge ve güzel anlamına gelir.
Bilnur: Bilgi ve ışığın birleşimi, aydınlanmış, bilgili.
Bitek: Tek ve eşsiz.
Buğday: Bereket ve bolluk simgesi, yaşamın temel gıdası.
Burcusu:
Busenaz:
Büge: Evlenmemiş, çocuk doğurmamış olan.
Büget:
Büke: Eri olmayan, evlenmemiş kadın; zeki, bilgili.
Büklümsu: (Belirli bir anlamı bulunamadı, “bükülmüş su” gibi bir imgelenme olabilir)
Bürde:
Bürge: Duramayan, hareketli, enerjik.
Bürke:
Büşra: Müjde, sevinçli haber.
Büşranur: “Müjde ışığı” veya “sevinçli haberin ışığı” anlamına gelir.
Büşray: “Müjde veren” veya “sevinçli haber getiren”.
Büte: Fidan, genç ve gelişmekte olan bitki.
Canela: İspanyolca’da “tarçın” anlamına gelir, sıcaklık ve tatlılık ifade eder.
Canferi:
Canferize:
Canfes:
Canfidan: “Can veren fidan”, hayat dolu ve enerjik.
Cansefa:
Canseza:
Cansiper: “Canını siper eden”, fedakarlık ifade eder.
Cejna: Kürtçe’de “bayram” anlamına gelir.
Cemregül: İlkbaharın müjdecisi olan cemre ile gülün birleşimi, yenilenme ve güzellik simgesi.
Cemren: İlkbaharda havaya, suya ve toprağa düştüğüne inanılan ısı.
Cemrenil: Cemre ile ilgili, yenilenme ve ısı temasını barındırır.
Cemresu: İlkbaharın başlangıcında suya düşen cemre.
Cenan:
Ceren: Genç ve güzel kadın.
Cerenay: “Ay gibi güzel Ceren”, ayın güzelliği ile birleştirilen bir isim.
Cevza: İkizler burcu.
Ceyda: Uzun boyunlu ve güzel.
Ceyla:
Ceylin:
Ceylinay: “Ay gibi güzel Ceylin.”
Ceynil:
Ceynur: “Işık gibi parlak Ceyn.”
Ceyran: Ceylan, maral, gazal.
Ceyrem:
Ceysu: “Su gibi berrak ve güzel.”
Ceysun:
Çağla: Yeşil ve taze badem.
Çağlam: (Belirli bir anlamı bulunamadı, Çağla’ya benzer bir yapıda olabilir)
Çağlan:
Çağlay: Akarsu, şelale.
Çağlayık: Küçük şelale veya akıntı.
Çarenaz:
Çeçenya: Galip gelen, yenilmeyen.
Çehrenaz: Güzel yüzlü ve nazlı.
Çeman: Salına salına yürüyen, nazlı sevgili.
Çeşminaz: “Gözlerinin nazı”, göz alıcı güzellik.
Çevrim: Döngü, süreç.
Çevrin:
Çığıl:
Çığım:
Çığlık: Keskin ve yüksek ses, bağırma.
Çılga:
Çınay: Ayın en parlak zamanı.
Çıray: Güzel yüz, çehre.
Çilay:
Çilem: Kişisel mücadele veya sıkıntı.
Çileda:
Çilen:
Çilenay: “Ay kadar güzel Çilen.”
Çilenil:
Çilenir:
Çilenti:
Çilenur: “Işık gibi parlak Çilen.”
Çimen: Yeşil, doğal bitki örtüsü.
Çinara: Anıt ağacı, genellikle güç ve dayanıklılığı simgeler.
Çise: İnce yağmur, hafif yağmur damlaları.
Çisel:
Çisem: İnce yağmur damlaları, çise.
Çisen:
Çisenti: İnce ve hafif yağmur, çiseleme.
Çisil: İnce yağmur, çiseleme.
Çisilay: “Ay gibi parlak ve ince yağmur” anlamında olabilir.
Çisilti: Işık yansıması, parıltı.
Çiytan:
Dalin:
Dalince:
Define: Gizli hazineler, değerli maden veya para.
Dehan: Deha sahibi, zeki.
Delma: (Belirli bir anlamı bulunamadı, Arapça’da palmiye anlamına gelebilir)
Demre: Antalya’da bir yerleşim yeri, tarihi ve kültürel öneme sahip.
Denel:
Derda: Dert, üzüntü anlamına gelir.
Deryace: “Deniz gibi geniş ve derin.”
Destina: Kader, alın yazısı.
Devim: Hareket, değişim.
Devin: Hareketli, aktif.
Devrin: Zaman, dönem.
Diba: Farsça kökenli, ipek anlamına gelir.
Dide: Göz, dikkat çekici bakış.
Didem: Alın, göz çevresi.
Dila: İçten, samimi konuşma.
Dilacan: “Can gibi sevilen dil” anlamında.
Dilasu: “Su gibi akıcı dil” veya “söz” anlamında.
Dilaşe:
Dilay: “Ay gibi güzel dil” anlamında.
Dilayça:
Dilcan: “Can gibi sevilen dil” anlamında.
Dilce: Dile özgü, dil ile ilgili.
Dilçin:
Dilem: İstek, arzu.
Dilfem:
Dilge: Güzel konuşan, bilge.
Dilgin: Coşkulu, heyecanlı.
Dilgül: “Gül gibi güzel dil” anlamında.
Dilhun: Mutlu, hoşnut.
Dilnaz: “Dilin nazı” veya “sözün cazibesi.”
Dilnur: “Dilin ışığı” veya “sözün aydınlığı.”
Dilru: Güzel sözlü, etkileyici konuşan.
Dilruba: Kalpleri çalan, büyüleyici güzellikte.
Dilruh: “Ruh gibi derin ve etkileyici dil” anlamında.
Dilsu: “Su gibi berrak ve güzel dil” anlamında.
Dilvin: Kalp güzelliği veya sevgi dolu kalp.
Dilya: “Yürek” veya “gönül” anlamında kullanılabilir.
Dilyaz:
Direncay: “Dayanıklılık ve canlılık” anlamında olabilir.
Direy: “Direniş” veya “dayanıklılık” anlamında.
Dirim: Yaşam, canlılık.
Doğalay: “Doğa ile ilgili” veya “doğal” anlamında.
Doğasu: “Doğanın suyu” veya “doğa ile bütünleşmek”.
Doğay: Doğa ile ilgili, doğayı simgeleyen.
Dora: Yunanca’da “hediye”.
Duru: Saf, berrak.
Duygan: Duygusal, hisli.
Duygum: “Benim duygum” anlamında kişisel bir ifade.
Duygun: Duygusal, hassas.
Duyum: Duyu ile ilgili, algı.
Düden: Antalya’da bulunan bir şelale.
Dünyazad: “Dünya güzeli” veya “dünyaya ait”.
Düşlem: Hayal, imge.
Düşlen: Düşlenen, hayali.
Düşlenir: Hayal edilebilir, düşünülebilir.
Ebrar: İyilik sahibi, hayırsever.
Ecem: “Benim en özelim” veya “benzersizim” anlamında.
Ecemnur: “Benim ışığım” veya “ışık saçan benzersizim”.
Ecesu: “Benim suyum” veya “hayat veren benzersizim”.
Ecrin: Allah’ın emaneti.
Eflin:
Efna:
Efsa: Cennet ırmaklarından birinin adı, sihirbaz.
Efsane: Destan, unutulmaz hikaye.
Efsun: Büyü, çekicilik.
Elasu:
Elem: Üzüntü, keder.
Elfin: Şirin, sevimli.
Elira:
Eliz: “Tanrı’nın yemini” anlamına gelebilir.
Eliza: Eliz’in daha uzun bir versiyonu, aynı anlama sahip.
Elmira: “Prenses” veya “soylu kadın”.
Elvan: Renkler, çeşitlilik.
Emrin: “Emre uygun” veya “emir altında”.
Erguvan: Baharın müjdecisi olan mor renkli bir çiçek.
Erin: İrlanda kökenli, “barış” anlamına gelir.
Erma: Çok güzel, cilveli.
Erte: Erteleme, sonraya bırakma.
Erva: Çok güzel genç.
Esila: Cennetteki meleklerden birinin adı.
Eslem: Teslim olmak, boyun eğmek.
Esrin: Yüzyıl, çağ.
Eşlem:
Etka:
Evin: Ev, yuva.
Evla: Daha uygun, tercih edilen.
Evra: Hisar, kale.
Eylin: Güzellik anlamına gelir, Kelt kökenlidir.
Eyşan:
Ezfer: Güzel kokulu, Arapça kökenli.
Ezgim: “Benim ezgim” veya “benim melodim” anlamında.
Ezgin: Ezgi ile ilgili, müzikal.
Ezra: Yardım anlamına gelir, İbranice kökenli.
Ezrak: Mavi gözlü, Arapça kökenli.
Feris: Şık ve zarif.
Ferzin: Farsça kökenli, kraliçe anlamına gelir.
Fide: Fidan, genç bitki.
Fiona: “Şarap”, Kelt kökenli.
Flora: Çiçeklerin ve bitkilerin tanrıçası, doğanın canlılığını ifade eder.
Ful: Arapça kökenli, çiçek anlamına gelir.
Fulay:
Fulin:
Fügen:
Gali:
Gardenya: Bahçelerde yetişen güzel kokulu bir çiçek.
Germa: Farsça kökenli, sıcak yaz anlamına gelir.
Gizay:
Gökçenaz: “Gök gibi nazlı” anlamına gelebilir.
Gökfer: Göğün ışığı.
Gözen: Alageyik, zarif ve güzel.
Gula:
Gülaşe:
Gülayça:
Gülbanu: Gül hanımı, gül gibi hanım.
Gülbeyaz: Beyaz gül anlamında.
Gülbiran:
Gülcay: Gül suyu.
Gülçay: Gül suyu, güllerden yapılan demleme.
Gülce: Gül gibi, nazik ve zarif.
Gülçe:
Gülçehre: “Gül yüzlü”, güzel ve çekici.
Gülçiçek: Gül çiçeği.
Gülçimen: Gül bahçesi.
Gülçur:
Güldal: Gül dalı.
Güldalı:
Güldem:
Güldünya: Dünya kadar güzel.
Güleren: Gülerek sevinç saçan.
Gülfem:
Gülfide: Gül şeklinde, güzel ve estetik.
Gülfiliz:
Gülheran:
Gülifer:
Gülka:
Gülnar: Nar çiçeği, parlak kırmızı çiçek.
Gülöz: Gül gibi güzel gözler.
Gülözlem: Gül gözlemek, gül gözleri anlamında.
Gülper: Gül gibi güzel.
Gülperi: Gül perisi, gül gibi güzel ve zarif.
Gülru: Güler yüzlü, neşeli ve mutlu.
Gülsine: Gül bahçesi.
Gülsu: Gül suyu, güllerin esansı.
Gülşad: Mutlu gül, sevinçli.
Gülüzad: Gül gibi doğmuş, gül doğurmuş.
Gülveda: Gül ile vedalaşma, elveda demek.
Gülya: Gül bahçesi.
Gülyüz: Gül yüzlü, güzel yüzlü.
Gülzade: Gül soyundan gelen.
Gülzaman: Gül zamanı, çiçek zamanı.
Gülziba: Güzel ve cazibeli gül.
Gülziye: Gül hayat, yaşamın güzelliği.
Gümeç:
Günaşk: Gün ışığında aşk.
Günce: Günlük, her gün yenilenen.
Günfer: Güneş ışığı gibi parlak ve ferahlatıcı.
Günova: Yeni gün, yeni başlangıç.
Günsun: Güneşin sunduğu, güneş gibi parlayan.
Günsunar: Güneşin doğuşu.
Gütrüna: Hun imparatoru Attila’nın eşinin adı.
Haide:
Halife: Müslüman toplulukta lider, peygamberin temsilcisi.
Handegül:
Hare: Hızlı hareket etmek, canlılık.
Haregül: Hareketli gül, canlı gül.
Hazal: Melankolik ve hüzünlü.
Helin:
Helinay:
Hera: Yunan mitolojisinde evlilik ve doğum tanrıçası.
Heva: Havva, yaşam.
Hevin:
Hevina:
Heyna:
Hezrin: Hazar denizi’nden esen rüzgar.
Hicret: Muhammed’in Mekke’den Medine’ye göçü, bir yerden diğerine göç.
Hilalsu: Hilal şeklindeki su, ayın şeklini andıran su.
Hilan: Peygamber yurdu.
Hilay:
Hilde: (Belirli bir anlamı bulunamadı, Almanca’da “savaş” anlamına gelir)
Hira: Mekke yakınlarındaki bir dağda bulunan mağara.
Hunat:
Hunde: Sükun, sessizlik.
Hüma: Efsanevi bir kuş, şans ve mutluluk getirdiğine inanılır.
Hümay: Efsanevi bir kuş, şans ve bereket simgesi.
Hürgül:
Hürsen: Hür ve seninle ilgili, özgürlüğü ifade eden bir isim.
Hürsün: “Sen hürsün” anlamında, özgür olmayı vurgulayan bir isim.
Hürşen: Şen ve hür, neşeli ve özgür anlamına gelir.
Hürü: Hür, özgür.
İklim: İklim veya bölge anlamına gelir.
İklima: İklim ile ilgili, belirli bir bölge veya havayı tanımlar.
İkra: Oku, anla ve öğren anlamında kullanılır.
İlayda: Su perisi.
İlbilge: Bilge kişi, akıllı ve öğrenmiş kişi.
İlda: Çarpışma, mücadele veya savaş anlamında.
İlkgül: İlk açan gül, başlangıcı simgeleyen bir isim.
İlkiz: İlk çocuk veya ilk bahar anlamında kullanılır.
İlma: Parlatma, aydınlatma anlamına gelir.
İlna:
İlsu: İlk su, hayatın başlangıcını ifade edebilir.
İmray:
İmrenil: Özlenen, arzulanan.
İnciay: İnci gibi ay, parlak ve değerli.
İncibike: İnci gibi eşsiz, benzersiz güzellik.
İncifer: İnci taşıyan.
İncila: İnci gibi parlak ve değerli.
İncilay: İnci gibi parlayan ay.
İncinil: İnci gibi parlak.
İnka: Güney Amerika’da eski bir uygarlık.
İnsu: İnsan suyu, yaşamın esansı.
İpar: Güçlü rüzgar.
İremsu: Cennet suyu, mitolojik bir güzellik.
İren: Özgür, hür, serbest.
İrep:
İrke: Sevimli, çekici.
İrkem: Sevimli ve hoş.
İrken: Erken veya çabuk anlamına gelir.
İrkenil:
İrsen: Hür ve özgür olmayı ifade eder; erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
İzel: Özgün, eşsiz.
İzelay: İzleme veya iz bırakma anlamında.
İzgi: İyi davranış, etik.
İzgin: Düzenli, tertipli.
İzil:
İzlem: Takip etmek, gözlemlemek.
İzlen: İzlenen, gözlemlenen.
Kamelya: Güzel kokulu bir çiçek türü.
Kamerbanu: Ay hanımı, ayın güzelliğini ve zarafetini ifade eder.
Kanije: Kanije Kuşatması’ndan esinlenerek, direnç ve güç anlamına gelir.
Kardelen: Karı delip çıkan ilk bahar çiçeği, cesaret ve umut simgesi.
Kardem: Kardeş demek, yakın ve sevgili anlamında.
Karmen: İspanyol kökenli, şarkı veya şiir anlamına gelir.
Karsu: Karlı su anlamına gelir, doğal güzellikleri simgeler.
Kartane: Kar tanesi.
Karya: (Belirli bir anlamı bulunamadı, bir ağaç türü olabilir.)
Katre: Damla, su damlası.
Kavin:
Kayla: (Belirli bir anlamı bulunamadı, genellikle Batı kökenli bir isim.)
Kayra: Tanrı’dan gelen iyilik ve yardım.
Keklik: Bir tür kuş, vahşi doğanın güzelliğini ve özgürlüğünü simgeler.
Kora: (Belirli bir anlamı bulunamadı, Kora kökenli mitolojik bir isim olabilir.)
Kuğu: Zarif ve güzel bir su kuşu.
Kumsal: Deniz kenarındaki kumlu alan.
Ladeyna:
Lara: Su perisi, su damlası.
Lavin:
Lavinya: Eski Roma’da bir kadın ismi, tarihi ve mitolojik bir karakter.
Layme:
Lema: Parıltı, parlayış.
Lemis:
Lena: (Batı kökenli, aynı zamanda palmiye ağacı anlamına gelebilir.)
Lenda:
Leniz:
Levin: Yıldırım, parıltı.
Leyan: Arapça kökenli, “rahatlık, yumuşaklık” anlamına gelir.
Leytun:
Lezginka: Kafkasya’da “Şeyh Şamil” ezgilerine verilen genel ad.
Lila: Açık eflatun, huzur ve sakinlik ifade eder.
Lina: Birleştirilmiş, absorbe; Hindu’ca kökenlidir.
Mana: Anlam, ruhani güç veya öz.
Maral: Yaban mersini veya güzel bir dişi geyik.
Marmara: Marmara Denizi, “mermer deniz” anlamına gelir.
Martı: Deniz kuşu, özgürlüğün simgesi.
Mavisel: Mavi renkli su.
Mavisu: Mavi su, berrak ve temiz suyu simgeler.
Maya: Temel, başlangıç veya hayatın özü.
Mayda:
Mayra:
Maysa: (Arapça kökenli, yürüyüşteki zarafet anlamına gelir.)
Medya: İletişim araçları, kültürel iletişim.
Mehin: (Farsça kökenli, “ay” veya “güzellik” anlamına gelebilir.)
Melin:
Melina: Tatlı, sevimli.
Melis: Bal, tatlılık.
Melisa: Oğul otu, sakinleştirici etkisi olan bir bitki.
Mekselina:
Melisa: Oğul otu, rahatlatıcı özellikleri olan bir bitki.
Menessa:
Mergüze:
Merin:
Mersa: Liman, güvenli sığınak.
Merve: İslam tarihinde önemli bir yer.
Meva: Sığınılacak yer, yurt.
Mevsim: Dört mevsimden biri, zaman dilimi.
Meyligül: Eğilimli, meyilli olan gül.
Meylin: Eğilim, meyil.
Meylinur: “Işığa meyilli” veya “aydınlığa yönelik”.
Meyra:
Meyre:
Meysa:
Mısra: Şiirin bir satırı.
Mila: Sevgili, hoş.
Milaşe:
Milay:
Milaye:
Mimoza: Duyarlı ve zarif bir süs bitkisi.
Mina: Liman veya aşk.
Minaye: Azerice’de “bin ay”, çok uzun zaman.
Minel:
Mira: Geceleri yunus balıklarına yol gösteren yıldız, prenses, mükemmel, mucize, refah.
Miran: (Belirli bir anlamı bulunamadı, bazı dillerde “prens” anlamına gelebilir)
Miraz: Miras, geçmişten kalan değer.
Misket: Küçük ve yuvarlak oyun topu.
Miyase: Edalı yürüyen.
Mizgin:
Muna: Ayışığı, bahar taşkını seli.
Müjdem: Müjde, sevinçli haber.
Müjdesu: “Müjdeli su” veya “sevinç getiren su”.
Naira: Büyük gözler, Amerikan Quechua Kızılderili dilinde.
Nale: İnleme, inilti.
Nalezen: İnleyen, sızlanan.
Nana:
Narbiçe: (Azerice, belirli bir anlamı bulunamadı)
Nardan:
Nargül: Nar çiçeği, narın güzelliğini ifade eder.
Narino:
Nava: İbrani dilinde güzel anlamına gelir.
Nayla: Göz alıcı, dikkat çekici.
Naza:
Nazar: Dikkat, göz atma, birine bakma.
Nazçehre: “Güzel yüz” anlamına gelir.
Nazen: Nazik, ince.
Nazende: Zarif ve nazik.
Nazenin: Çok nazik ve zarif, ince.
Nazlan: Naz yapmak, cilve yapmak.
Nazlanır: Naz yapan, cilve yapan.
Nazperi: “Naz yapan peri”, zarif ve çekici.
Nazra: Bir tek bakış, etkileyici bir bakış.
Nazsu: Nazlı su, nazik ve zarif.
Neba: Haber, bilgi.
Necve: Tümsek, yüksek yer.
Neda: Çiy, nem, rutubet.
Nefise: Kıymetli, değerli.
Nehir: Büyük akarsu.
Nemir: Tatlı su.
Nerin:
Nesteren: Bir çiçek türü.
Neva: Ses, melodi.
Nevzar: Yeni ağlayış, yeni başlayan hüzün.
Neylan: Dileklerin kabul olduğu.
Nice: Güzel, hoş.
Nicel:
Nida: Çağrı, sesleniş.
Nihavend: Bir makam adı.
Nika: Zafer, başarı.
Nila: Bengali dilinde mavi gökyüzü.
Nilaşe:
Nilayça:
Nilayda:
Nilcan: “Can gibi Nil” anlamında, çok sevilen.
Nilce:
Nilcen:
Nilçin:
Nilda:
Nileda:
Nilfem:
Nilgiz:
Nilhan: “Han gibi Nil” anlamında, soylu ve güçlü.
Nilperi: “Nil’in perisi”, büyüleyici ve zarif.
Nilsefa:
Nilsen:
Nilsin:
Nilsu: “Nil suyu”, bereket ve zenginlik ifade edebilir.
Nilveda:
Nimre: Dişi kaplan.
Niran: Ateşli, parlayan.
Nisa: Kadınlar.
Nova: Yeni, ayrıca Amerikan “Hopi” yerlilerinin dilinde kelebek kovalayan anlamına gelir.
Nuna:
Nura: Işık, aydınlık.
Nurbin: Işık dolu.
Nurçin: Işık toplayan, ışık seçen.
Nurdanay: Işık dolu ay, ay ışığı.
Nurefşan: Işık saçan, parlayan.
Nurfer: Işık veren, parlayan.
Nurka: Küçük ışık.
Nursay: Işıkla sayılan, ışığın gücü.
Nurseda: Işık sesi.
Nursim: Işıklı simge.
Nursima: Işığın resmi.
Nursin: Işık gibi.
Nursine: Işık yüzlü.
Nursun: Sen ışıksın.
Nurşize: Işık şeklinde.
Nusa: Lazca’da gelin.
Nuşin: Tatlı, lezzetli; Farsça kökenli.
Odana: Kırgızca’da ve Kaşgar’da dişi peri.
Olca:
Okşanaz:
Okşanır: Okşanacak, sevilecek.
Ongu: Mutluluk, sağlık, gelişmişlik.
Ongül: Önayak olmak, ilk gül.
Onul:
Orgül:
Öylem:
Özan: Kök, esas.
Özderen: Kendi kendine yeten.
Özgecan: Farklı can, özgün ruh.
Özgü: Gerçek, sahih.
Özke: Sağlam, sağlıklı, temiz yürekli.
Özlemgül: Özlem dolu gül.
Özlenir: Özlenen.
Pamira:
Pelin: Acı pelin otu.
Pemra:
Perçem: Saçın alnın üzerine düşen kısmı.
Peren:
Peria:
Perin:
Perincan: Sevgili gibi değerli.
Perisu: Farsça kökenli, peri.
Perizade: Perinin çocuğu, peri soyundan gelen.
Permun: Süs, bezek.
Peyda: Ortaya çıkan, görünen.
Peyruze: Farsça kökenli, değerli bir taş olan turkuaz.
Polen: Bitkilerin üreme organlarında bulunan toz.
Püren: Çalı tipi bitki.
Pürşan:
Rahila: Arapça kökenli, yola çıkan, göç eden anlamına gelir.
Ravza: Çimeni bol olan yer, cennet bahçesi.
Rengin: Renkli, çok renkli anlamına gelir.
Renka:
Resa: Erişen, ulaşan, yetişen.
Reva: Uygun, layık.
Rima: Dişi ceylan yavrusu.
Rimay:
Ruhugül: Ruh gibi hafif ve gül gibi güzel.
Rulin:
Saba: Gündoğusundan esen hafif ve hoş bir rüzgar; Türk müziğinde bir makam.
Sabina: Latince kökenli, Roma mitolojisinde önemli bir yer tutan Sabine kadınlarından.
Safira: Safir taşı gibi değerli ve güzel.
Sahra: Çöl.
Sahranil:
Salina: Tuz gölü.
Samira: Gece eğlencelerinde arkadaş, geceleyin konuşacak biri.
Sanaz: Farsça kökenli, eşsiz, benzersiz, tek.
Sara: Prenses anlamına gelir; aynı zamanda sıkıntı ve zorluk anlamında kullanılır.
Sarala: Düz, basit; Hindu dilinde.
Sare:
Sarra: Sevinçli, mutluluk verici.
Sarya:
Saya: Gölge.
Seba: Yedi, sayı olarak kullanılır.
Selay:
Selcen: Zeki, bilgili.
Selenga: Sibirya’da bir nehir.
Selışık:
Selinti: Sükûnet, huzur.
Selva: Orman, sık ağaçlarla kaplı alan.
Selvi: Uzun ve düzgün gövdeli bir ağaç türü, zarafeti simgeler.
Semin: Tohum, çekirdek.
Semiray:
Senay: Ay gibi güzel, parlayan.
Sera: Sera, bitkilerin yetiştiği camdan yapı yapı.
Serinay: Serin ve ay gibi parlayan.
Serinç: Serin ve ferahlatıcı.
Serma:
Serra: Dağ sırası, zirve.
Seva: Hizmet, yardım anlamına gelir.
Sevde: Aşk, sevgi.
Sevdenur: “Sevginin ışığı.”
Sevdin: Sevdin, “seni sevdim” anlamında.
Sevecen: Sevgi dolu, cana yakın.
Sıray: Sıra, dizilim.
Sırmay: Altın veya gümüş işlemeli, değerli.
Sidelya: Side’li yıldız çiçeği, Side ve dahlia (dalya) birleşimi.
Sim:
Sima: Yüz, çehre.
Simare: Azerice bir isim,
Simgül: Simge ve gülün birleşimi, simgesel bir gül.
Simirna: İzmir’in eski adı.
Simten:
Simza: Eğlence, İbrani Romanlarında kullanılan bir isim.
Sine:
Siren: Mitolojide denizdeki gemilere ölümcül cazibesiyle yaklaşan yaratık.
Sitem: Yakınma, şikayet.
Sona: Son, final anlamına gelir.
Su: Hayatın kaynağı, yaşam.
Suande: (Anlamı belirsiz, araştırılıyor…)
Suay: Güzel su, suyun güzelliği.
Sude: Su perisi, su ile ilişkili bir isim.
Sudem:
Sudenaz: Su gibi nazlı.
Sunaz:
Sunka:
Superi:
Surperi:
Sülün: Bir tür kuş, zarif ve güzel.
Sülünay: Sülün kuşu gibi güzel ve ay gibi parlak.
Sülünbike: Zarif ve güzel kadın.
Sümela: Karadeniz bölgesindeki tarihi bir manastır.
Sümeyra: Çok konuşan, geveze.
Sürem:
Süygün:
Süyünbike:
Şahla: Karanlık gözlü, derin bakışlı.
Şehbal: Uzun kuş tüyü, değerli ve nadir.
Şehrazad: “Bin Bir Gece Masalları”ndaki kahraman, hikaye anlatıcısı.
Şeker: Tatlı, sevimli.
Şemsinisa:
Şeyba: Yaşlılık veya bilgelik anlamında kullanılabilir.
Şiir: Edebi bir tür, duygu ve düşüncelerin ölçülü ve uyaklı bir şekilde ifade edildiği yazın türü.
Şilan: (Belirli bir anlamı bulunamadı, Kürtçe kökenli bir isim olabilir)
Şima: Yüz, çehre anlamına gelir.
Şimal: Kuzey yönü.
Şirem:
Şive: Bir dilin özel lehçesi veya ağızı.
Şivegül: Şive ve gülün birleşimi, konuşma tarzı güzel olan.
Şivenaz: Şive ve nazın birleşimi, nazlı konuşan.
Şuay: Güzel ay, parlak ay.
Şuan: An, şu an, mevcut zaman.
Şulenur: Işık demeti, parlak ve aydınlık.
Şuranur: “Şura” toplantı veya danışma anlamında, “nur” ışık; aydınlatıcı toplantı.
Talia: Cennetin damlası olan melek.
Tanbike:
Tanem: Benim için değerli olan, benzersiz ve kıymetli.
Tanin:
Tarana: Müzikal bir terim veya şarkı.
Temis: Adalet tanrıçası.
Tenise:
Terken: Tarihsel bir isim, büyük hanların eşleri arasında kullanılan bir unvan.
Tılsım: Büyüleyici, gizemli nesne veya sözcük.
Tuana: Cennete düşen ilk yağmur damlası.
Tuban:
Tubay:
Tuğçin: Tuğla gibi sağlam, güçlü.
Tuğde:
Tuğsem:
Tuğsen:
Tuğşa:
Tuğşen:
Tunzale:
Tusem:
Tuvana:
Tutya: Kurşun oksit, göz makyajında kullanılan eski bir malzeme.
Tülcan:
Tülcay:
Tülce: Tül gibi ince ve zarif.
Tülcen:
Tülçin:
Tülye:
Ulya:
Umay: Türk mitolojisinde çocukları koruyan iyi şans tanrıçası.
Uyan: Uyandırmak, bilinçlenmek.
Uyum: Uyum sağlamak, uygunluk, harmoni.
Üvercinka:
Yade: Hatıra, anı.
Yadel:
Yakamoz: Denizdeki dalga tepelerinde parlayan ışık.
Yaren: Dost, arkadaş.
Yazgülü: Yaz mevsiminde açan gül.
Zala:
Zana:
Zara:
Zehre:
Zemzem: Mekke’de bulunan ve İslam inancında kutsal kabul edilen bir kuyu.
Zerda: Çok beyaz tenli, kumral veya açık renkli gözlü kişi.
Zeri: İncil kökenli, yaratıcı veya yaratılmış anlamında.
Zerya: Okyanus.
Zeycan:
Zeyhan:
Ziba: Güzel, zarif.
Zifa: İyileşme, şifa.
Zülfe: Saçların kabarık ve gür olan kısmı.
Zümral:
Zümray: