Kur’an-ı Kerim’de Geçen İsimler başlığında, İslam’ın kutsal kitabı olan Kur’an-ı Kerim’de anılan ve günümüzde de popüler olarak kullanılan isimlere dair bilgilere yer vereceğiz. Kur’an-ı Kerim, sadece bir ibadet kaynağı olmakla kalmayıp, aynı zamanda Müslümanların hayatında önemli bir kültürel ve manevi etki oluşturur. Bu kutsal metin, pek çok farklı ismin kökenini ve anlamını barındırır; bu isimler, çeşitli peygamberlerin, sahabelerin ve dini kavramların özelliklerini yansıtır. İsimlerin her biri, taşıdığı manevi derinlikle bireylerin kimliklerinde önemli bir yer tutar ve onlara ilham verir.
Bu yazıda, Kur’an-ı Kerim’de geçen ve günümüzde de çeşitli kültürlerde sıkça tercih edilen isimleri ele alacağız. Her bir ismin, tarihsel ve dini bağlamdaki yerini incelerken, isimlerin anlamları üzerinde duracağız ve bu isimlerin nasıl popüler hale geldiğini, nesiller boyu nasıl aktarıldığını gözler önüne sereceğiz. Bu isimlerin her biri, yalnızca bir kimlik belirteci olmanın ötesinde, birer manevi miras ve toplumsal kimlik simgesi olarak önem taşır.
Kur’an-ı Kerim’de Geçen İsimler
Acar: Cesaretli ve yetenekli.
Acer: Hazreti İsmail’in annesi.
Afra: Ayin on üçüncü gecesi; sahabe hanımlarından Afra binti Ubeyde.
Ahsen: Çok güzel, en güzel; hem erkek hem de kadın adı olarak kullanılır.
Akay: Tam dolunay.
Algan: Fethetmiş olan, ele geçiren.
Alyadua: Gökyüzünün dua etmesi.
Arda: Hükümdar veya komutanın asası; işaret amacıyla yere dikilen çubuk; Meriç Nehri’nin Edirne bölgesindeki bir kolunun adı; eski bir Türk adı; ardıllık ifade eden.
Ayşıl: Ay gibi parlak ve ışıldayan.
Azra: Namuslu, tertemiz ve masum kadın.
Baran: Yağmur.
Belinay: Cennetin peygamber çiçeği.
Bengisu: Ölümsüzlük veren su, ebedilik.
Beren: Güçlü ve zeki.
Berfin: Kardan yapılmış, bembeyaz.
Berra: Doğru sözlü, hayır işleyen; erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Berre: Temizleyici, arındırıcı.
Betul: Nefsani kirlenmelere karşı korunmuş, iffetli ve onurlu.
Büşra: Mutluluk veren, sevindirici haber.
Buğlem: Cenneti müjdeleyen melek.
Burak: Hz. Muhammed’in Miraç’ta bindiği efsanevi at.
Ceylin: Cennetin kapısı, cennete açılan geçit.
Dalan: Şekil, ince ve zarif.
Dalya: Yıldız çiçeği.
Didar: Yüz, görme, görüşme; açık meydanda olma.
Direm: Para, gümüş para.
Duha: Kuşluk vakti; Kur’an-ı Kerim’de 93. sure.
Ebrar: Hayır sahipleri, iyilikseverler, dindarlar.
Echer: Son derece güzel kadın; gündüz görmesi zayıf.
Ecir: Bir işin ya da emeğin karşılığı olarak verilen ödül; sevap.
Ecrin: Allah’ın hediyesi.
Efgan: Figan, ağlama, feryat etme.
Efsa: Cennet ırmaklarından birinin adı, sihirbaz.
Elyesa: Kur’an-ı Kerim’de adı geçen bir peygamber.
Emin: Güvenilir, emniyetli, korkusuz ve şüphesiz; emin olarak görevlendirilen kişi.
Emir: Bir topluluğun lideri, soylu bir aileden gelen kişi; kumandan, tarihi dönemlerdeki yüksek askeri ve idari unvanlar.
Emre: Aşık, sadık dost; büyük erkek kardeş, lider.
Ener: En cesur, en yiğit kişi.
Ensar: Yardımcılar, destekçiler; hicrette Medineli Müslümanların Mekkeli Müslümanlara verdiği ad.
Eray: Ay gibi parlak ve temiz olan erkek.
Erçin: Merdiven, adım adım yükselen; erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Erva: Çok güzel ve cesur genç; temiz ahlaklı kız.
Eslem: Allah’a teslim olmak, teslimiyet.
Eşrefunnisa: Kadınların en şereflisi, en onurlusu.
Eyüb: Sabırlı, günahlarına tevbe eden, imtihanlarda sabır gösteren peygamber.
Ezgü: Makam, müzikal ton; erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Ezra: Çok fasih konuşan, beyaz kulaklı siyah at.
Ezrak: Mavi gözlü; temiz ve saf su.
Ferma: Emir veren, buyuran; erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Feyzan: Çok bereketli, verimli.
Füsun: Büyüleyici güzellik; sihir, büyü.
Gizem: Sır, gizli ve esrarlı olan.
Gonca: Açılmamış gül, tomurcuk; sevgilinin ağzı.
Göğem: Yeşile çalan mor renk; erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Gürhan: Hanlar hanı, çok güçlü lider.
Gürkan: Taze, genç ve canlı; serpilmiş.
Hüma: Devlet kuşu; mutluluk ve saadet simgesi.
İclal: Büyük kudret ve ihtişam.
İlteber: Eski Türklerde vali veya kumandan unvanı.
İrem: Cennet bahçesi; tarihi bir bahçe veya mitolojik bir yer.
Kaan: Çin ve Moğol imparatorlarına verilen isim; lider, hükümdar.
Kansu: Çin’in kuzeybatısında bir şehir; Müslümanların yoğun olduğu Çin eyaleti.
Karin: Yakın, dost; hısım, akraba.
Katre: Damla, çok küçük miktarda su.
Kayhan: Güçlü ve etkileyici sesi olan okuyucu.
Kayra: Tanrı’nın lütfu; büyük bir kişiden gelen yardım ve destek.
Kayral: Koruma ve himaye altına alınmış kişi.
Kerem: Cömertlik, soyluluk ve asalet.
Kevser: Cennette bulunan kutsal bir su.
Koray: Kızıl ay, tamamen kızıla bürünmüş ay.
Korçan: Enerjik, hareketli ve ateşli.
Kübra: Büyük, önemli (kadın adı); Hz. Peygamber’in ilk hanımı Hadicetü’l-Kübra.
Kumru: Uzun kuyruklu ve benekli boynu olan boz renkli bir kuş türü.
Marziye: Allah’ın razı olduğu kişi; Allah’ın kaderine razı olan kadın.
Merih: Güneş sistemimizde Dünya’dan sonra güneşe en yakın gezegen.
Mert: Sözünün eri, güvenilir ve dürüst.
Mina: Liman, sığınak.
Miray: Ayın ilk günleri, hilal.
Nisa: Kadınları konu alan Kur’an’ın dördüncü suresi.
Ogün: Belirli bir günde doğmuş olan.
Oğuz: Mübarek, saf ve iyi; genç ve güçlü; köylü, basit.
Onur: Şeref, haysiyet ve gurur.
Orhun: Orta Asya’da bir ırmak; eski Türk yazısı; yüksek, yüce anlamında.
Oytun: Kutsal, mübarek; beğenilen ve güzel olan yer.
Ozgan: Öne çıkan, başarılı ve kazanan.
Rana: Göz alıcı güzellikte.
Ravza: Bol suyu ve yeşilliği olan bahçe.
Sara: Prenses; temiz, saf.
Sarp: Zorlu, çetin ve dik.
Sarper: Güçlü ve sert erkek.
Sedef: Deniz hayvanlarının parlak ve beyaz kabuğu; bu kabuktan yapılmış eşyalar.
Seden: Uyanık, dikkatli ve tetikte.
Şehbal: Kuş kanadının en uzun tüyü.
Selen: Sel gibi coşkun, taşkın.
Selika: Güzel konuşma ve yazma yeteneği olan.
Selva: Bal, büyük bıldırcın; İsrailoğullarına gönderilen kudret helvasıyla birlikte çölde karınlarını doyuran kuş. Ayrıca, Ekvator’da sık orman.
Sema: İşitme, müzik dinleme; gökyüzü.
Sena: Övgü, şükran ifadesi; şimşek parıltısı.
Sertaç: Çok sevilen, baş tacı edilen kişi.
Sertap: İnatçı ve dirençli kişi.
Sevde: Siyah, esmer güzellik; Mü’minlerin annelerinden biri olan Hz. Sevde.
Sevil: Sevgiye değer görülen, beğenilen kişi.
Şevval: Hicri takvime göre yılın onuncu ayı; bayramın ilk üç günü.
Şeyma: Vücudunda ben veya iz bulunan kişi; Hz. Peygamber’in süt kardeşi.
Seyyidetunnisa: Kadınların lideri, kadınların efendisi.
Sezer: Duyarlı, hissedebilen, anlayan kişi.
Sorgun: Sert yapılı bir tür söğüt ağacı; doğal güzellik.
Soyhan: Han soyundan gelen.
Süsen: Büyük ve kokulu çiçekleri olan bir süs bitkisi, zambak.
Tahire: Hz. Fatıma’nın temizliğini ve saflığını anlatan isim.
Tuana: Cennetten düşen ilk yağmur damlası.
Umut: Beklenti içinde olmak, ummak.
Zehra: Parlak yüzlü, gül gibi güzel ve çekici.
Zekiye: Arı duru, berrak hanımlığı anlatan.
Zinnur: Işık saçan, aydınlık.
Zişan: Şanlı, şerefli; canlı, enerjik.
Zümra: Ahlaklı, zeki ve bilgili kadın.