Bebek isimleri seçerken ailelerin kafasını en çok meşgul eden konuların başında, ismin anlamı, telaffuzu ve harfleri gelir. Özellikle Türkçe’de ve birçok farklı kültürde, isimlerin baş harfleri büyük bir öneme sahiptir. “O” harfiyle başlayan erkek ve kız bebek isimleri de bu bağlamda dikkate alınır. O harfiyle başlayan isimler, genellikle eski Türk kültüründen gelen veya farklı etnik kökenlere sahip isimler olabilmektedir. Örneğin; Osman, Oğuz, Orhan erkek isimleri; Oya, Ozan, Okşan ise kız isimleri arasında sıkça tercih edilir.
Erkek isimleri açısından O harfiyle başlayan isimler genellikle güç, liderlik ve cesaret gibi olumlu anlamlar taşıyabilir. Orhan, Osman gibi isimler tarih ve kültürel miras açısından da oldukça zengindir. Kız isimleri için ise; Oya, Özlem gibi isimler duygusal ve estetik anlamlar taşıyabilir. Bu isimler, ailelerin çocuklarına yüklemek istedikleri değerleri ve beklentileri yansıtmak için bir fırsat olabilir.
O harfiyle başlayan isimlerin seçiminde, ismin anlamı kadar telaffuzu ve akıcılığı da önemli faktörlerdendir. Aynı zamanda, aile geleneği, dini inançlar ve ismin toplum içindeki algısı gibi faktörler de isim seçimini etkileyebilir. Dolayısıyla, O harfiyle başlayan bir isim seçerken, tüm bu detayları göz önünde bulundurmak ve ismin çocuğunuzun kişiliğine ne derece uygun olduğunu değerlendirmek faydalı olacaktır.
O Harfi İle Başlayan Erkek İsimleri
Oba: Üstün yetenekli. 2. Göçebelerin meydana getirdiği topluluk.
Obe: Aşiretin bir bölümü.
Oben: Kendisine başka bir kişiyi örnek alan kişi.
Obuz: Su kaynağı. 2. Karların erimesiyle oluşan dere.
Ocak: Ev, aile.
Ocak: Soyuluların oturdukları yer.
Ocan: O dost. 2. İçten kişi.
Odhan: Ateşli, hareketli ve hükmeden kişi.
Odkan: Canlı, coşkulu kişi.
Odman: Ateşli, canlı, coşkulu kişi.
OfIaz: İyi, güzel, mükemmel.
OfIaz: Sevimli.
OfIazer: İyi, güzel, eksiksiz kimse.
Ogan: Tanrı. 2. Güçlü, kuvvetli.
OganaIp: Güçlü, kuvvetli yiğit.
Oganer: Güçlü, kuvvetli, yiğit.
Ogansoy: Güçlü ve kuvvetli bir soydan gelen.
Ogeday: Akıllı, zeki.
Ogün: Belirli bir günde doğan.
Oğan: Tanrı.
Oğaner: İlahi gücü olan.
Oğansoy: İlahi bir güce sahip soydan gelen.
Oğantürk: İlahi bir güce sahip Türk.
Oğul: Evlat, erkek çocuk.
Oğulbey: Beyin oğlu.
Oğulcan: Can dost.
Oğultan: Tan vakti gibi.
Oğultay: Genç.
Oğultekin: Uğurlu evlat.
Oğultürk: Genç Türk.
Oğur: Uğur.
Oğuz: İyi huylu kimse. 2. Büyük bir Türk boyu.
OğuzaIp: İyi huylu yiğit kişi.
Oğuzata: İyi huyluluğu atalarından, soyundan gelen.
Oğuzbay: İyi huylu, saygın kişi.
Oğuzcan: İyi huylu, candan dost.
Oğuzer: İyi huylu, yiğit kişi.
Oğuzhan: Hükümdar.
Oğuzkan: Hükümdar soyundan gelen.
Oğuzman: İyi huylu, kuvvetli kişi.
Oğuztan: İyi huylu kişi.
Oğuztay: İyi huylu genç kişi.
Okan: Anlayışlı. 2. İlahi.
OkanaIp: İlahi bir güce sahip olan.
Okanay: Anlayışlı.
Okaner: İlahi bir güce sahip olan yiğit.
Okat: Ok atan, savaşçı.
Okay: Beğeni, ok gibi delici, ay gibi aydınlık.
Okbay: Ok gibi delici, saygın ve zengin kimse.
Okcan: Tez canlı, hareketli.
Okçun: Uzak, ilerde, uzaklaşmış.
Oker: Hızlı ve kuvvetli.
Okhan: Ok gibi hızlı, delici hükümdar.
Okkan: Ok gibi delici soydan gelen.
Okman: Ok gibi hızlı, delici, okçu.
Oksal: Okçuluğu ile tanınmış.
Oksar: Okları hazırlayan.
Oksu: Ok gibi delici, su gibi berrak ve temiz kişi.
Oktan: Ok gibi delici, tan yeri gibi ışıklı.
Oktar: Ok atan, okçu.
Oktaş: Ok gibi delici, taş gibi sert.
Oktay: Öfkeli, asabi.
Oktuğ: Ok atan, okçu.
Oktunç: Tunçtan yapılmış ok.
Oktürk: Hızlı Türk.
Okumuş: Bilgili, öğrenimli.
Okur: Bilginenmeyi, okumayı seven.
Okuş: Akıl, zeka, mantıklılık.
Okutan: Öğreten.
Okutman: Öğreten.
Okuyan: Okumayı seven.
Okyan: Okçular, okçuluk.
Okyar: Ok gibi delici ve güzel olan.
Oıcan: Canlı, dinamik, hareketli ol.
Oıcayhan: Kısmetli hükümdar.
Oıcayto: Şanslı kişi.
Oıcaytu: Şanslı; talihli, kısmetli.
Oıcaytuğ: Şans getiren başlık.
Oıcaytürk: Şansı olan Türk.
Oğum: Bilgiçlik tasıyan.
Oğun: Eli işe yatkın, becerikli, usta.
Oldaç: Şişman, iri yapıIı.
Oldağ: Dağ gibi yüksek olan.
Older: Dindar, sofu.
Olgun: Bilgi, görgü ve hoşgörüsü gereği kadar gelişmiş, kamil.
Olgunay: Dolunay.
Olgunel: İyi el.
Olguner: İyi yetişmiş kimse.
Olgunsoy: Olgun bir soydan gelen.
Olguntürk: İyi yetişmiş Türk.
Olpak: Her zaman temiz, dürüst olan.
Olperest: Dinine sıkıca bağlı kimse, dindar, dinini çok seven.
Olsan: Adınla nam salan, ünlenen.
Oluş: Varlık halini alma, meydana gelme. 2. Bir durumdan öteki duruma geçiş.
Omaç: Hedef, amaç, gaye, erek.
Omariya: Mardin, Nusaybin’de Kürt aşireti.
Omet: Ümmet, topluluk.
Omur: Omurgayı oluşturan kemiklerin herbiri, herhangi bir şeyin iskeletinin her bir parçası.
Omurtak: Küçük kartal.
Onan: Mutlu olan, dertten kurtulan, iyileşen. 2. Tevrat’ta özü geçen Onan’ın adından.
Onar: İyileşen, hastalıklardan kurtulan.
Onaran: Başaran. 2. Tedavi eden. 2. Düzelten.
Onart: Düzenli, sistemli.
Onat: Özenli, düzgün, uygun. 2. Yararlı. 3. Dürüst, iyi ahlaklı.
Onatkan: İyi, dürüst soydan gelen.
Onatkut: Kutlu insan, özünde dürüst ve iyi olan.
Onel: Elleriyle her tarafı sarmalayan olan.
Öner: Güçlü kuvvetli.
Ongan: Verimli, eksiği olmayan. 2. Mutlu. 3. Uğurlu. 4. Yarar duruma gelmiş.
Ongay: Kolay, zorluğu olmayan.
Ongun: Verimli, eksiği olmayan. 2. Mutlu. 3. Uğurlu. 4. Yarar duruma gelmiş. 5. Totem.
OngunaIp: Mutlu, uğurlu yiğit.
Onguner: Gelişkin, gürbüz ve yiğit kişi.
Ongunsu: Gürbüz ve su gibi duru kişi.
Ongur: Kurtuluş.
Ongün: Uğurlu gün.
Onkut: Daha iyi ve şanslı yaşa.
Onuk: Sevgili, hürmetli, aziz.
Onuker: Herkesçe sevilen, sayılan kişi.
Onuktan: Sevilen, saygı duyulan ve tan gibi ışıltılı kişi.
Onuktekin: Sevilen, saygı duyulan, uğurlu.
Onul: İyi ol, sağlıklı ol.
Onultan: İyileştiren, sağlığa kavuşturan.
Onural: Şanlı, şerefli kal.
OnuraIp: Şerefli ve yiğit kimse.
Onurhan: Şeref sahibi hükümdar.
Onurkan: Onurlu, şerefli soydan gelen.
Onursal: Saygı, şeref timsali kişi.
Onursan: Dürüstlüğüyle nam salmış kişi.
Onursay: Şeref sahibi saygın kişi.
Onursev: Kendin gibi olanı sev.
Onurseven: Onurlu insanları seven.
Onursoy: Onurlu bir soydan gelen.
Onursu: Saygın, şerefli ve su gibi temiz.
Orak: Hasat, ekin biçilen araç.
Orakay: Orak ayı. 2. Temmuz.
OraI: Zaptetmek, ele geçirmek.
OraImış: Zaptedilmiş yer.
OraItan: Tan vakti yapılan savaş.
Oran: Nispet. 2. Uygunluk. 3. Tahmin.
Oraner: Anlayışlı, hesaplı ve yiğit kimse.
Oray: Ateş gibi kızıl renkteki ay.
Orbay: Ordu komutanı.
Orbek: Kentli bey.
Orbey: Ordu komutanı.
Orean: Direnen kişi.
Oreaner: Direngen ve yiğit kimse.
Orçun: Ardıl, halef, oğul.
Orgun: Sır olan.
OrgunaIp: Sır dolu yiğit.
Orgunay: Bulutların arkasında kalmış ay.
Orguner: Sır dolu yiğit.
Orgunhan: Sır dolu hükümdar.
Orgunkan: Geçmişi sır dolu olan.
Orgunsoy: Sır dolu bir soydan gelen.
Orguntay: Sır dolu genç.
Orgün: Kapalı havası olan gün.
Orhan: Bir yerin hükümdarı.
Orhun: Orta Asya Türklerinde eski yazı türü.
Orkan: Hükümdar soyundan gelen.
Orkun: Çoban beyi.
Orkut: Kutsal şehir.
Orman: Ağaçlarla örtülü geniş alan.
Ortaç: Mirasçı, veliaht. 2. Yüksek yer. 3. Fiil asıllı kelime.
Ortak: Ortak zevkleri paylaşanlar, arkadaşlar. 2. Birlikte iş yapan, ortaklaşa yararlarla birbirlerine bağlı kimselerden her biri. 3. Kuma.
Ortan: Rengi kızıl tan.
Ortun: Ortanca kardeş.
Ortunç: Kıpkızıl tunç.
Oruç: Haz veren şeylerden sağlanan yoksunluk. 2. Tanrı’ya ibadet amacıyla yeme, içme gibi birçok şeylerden belirli bir süre veya biçimlerde kendini alıkoyma.
Oruk: Çare, yol, imkan.
Orun: Özel yer. 2. Mevki, makam. 3. Özellik.
Orus: Saadet, mutluluk, talih.
Oruz: Düşünce, düşün, ide.
Oskan: Zeki kişi.
Oskay: Neşeli, sevinç içinde olan.
Osma: Bulgaristan Türklerinin yaşadığı yörelerden birindeki nehrin adı.
Osman: Bir tür kuş, ejderha. 2. Osmanlılarla ilgili.
Oşan: Şanlı, şöhretli, adı duyulmuş olan.
Otacı: Hekim, doktor.
Otağ / Otak: Büyük, süslü çadır.
Otamış: İyileştiren, düzelten.
Otaran: Beğenip arzu eden.
Otay: Ateş renginde ay.
Oxır: Uğur.
OyaI: Düşünceye önem veren, görüş alan.
OyaIp: Düşünceli ve yiğit.
Oyhan: Düşünceli hükümdar.
Oykan: Düşünce ve fikir erbabı soydan gelen.
Oykut: Düşünceli ve kutlu insan.
Oymak: İzciLikte küçük birlik. 2. Göçebe veya yerleşik nitelikteki topluluk, aşiret.
Oyman: Belirli bir görüşe sahip kişi.
Oysan: Düşünce, fikirleriyle tanınan.
Oytun: Beğenilen, güzel yer, kutsal.
Oytunç: Düşünce sahibi sağlam kişi.
Ozan: Halk şairi. 2. Şiir yazan kimse, şair.
OzanaIp: Güzel dilli. 2. Şair ve yiğit kimse.
Ozanar: Namuslu, şerefli, şair kişi.
Ozanay: Güzel dilli ve aydın kimse.
Ozaner: Güzel dilli yiğit, delikanlı.
Ozansoy: Şairler soyundan gelen.
Ozansu: Şair dilli ve su gibi berrak kişi.
O Harfi İle Başlayan Kız İsimleri
Oder: Ateş gibi canlı, hareketli.
Ogül: Gül gibi güzel.
Oksu: Hızlı akan su.
Oıca: Ganimet, bolluk, bereket.
Oıgaç: Bilgi ve görgüde olgunlaşan.
Oıgunsu: İçimi güzel, iyi su.
Oısar: İsim yap, adın duyulsun.
Ongar: Kurtuluş.
Ongu: Sağlık, mutluluk.
Orgül: Ateş kırmızısı renkte gül.
Orkide: Çiçeklerinin güzelliği dolayısıyla camlıkarda yetiştirilen birtakım bitki türlerinin ortak adı.
Ortanca: Yaş bakımından üç kardeşin büyüğü ile küçüğünün arasında bulunan. 2. Kırmızı, pembe veya mor renkli çiçeklerini yaz başında açan, gölgelik yerlerde yetiştirilen bir süs bitkisi.
Otacı: Hekim, doktor.
Oval: Yuvarlak, yumurta biçiminde olan, yan yuvarlak.
Oya: Genellikle ipek iplik kullanılarak iğne, mekik, tığ veya fırkete ile yapılan ince dantel işleme. 2. İnce güzel, zarif kadın.
Oyacan: Nazlı ve kibarcan.
Oyacık: Sevimli zarif kişi.
Oyalı: İnce nazikçe, güzelce.
Oyalıgül: Her ince ayrıntısına kadar çok güzel olan.
Oylum: Hacim, dirim. 2. İçi oyulmuş çukur duruma getirilmiş. 3. Resimde derinlik, üç boyutluluk etkisi, mimarlıkta mekan karşılığı.
Oysu: İnce, akan su, derecik.
Ozangül: İnsanı şair yapan güller gibi güzel.