T harfi ile başlayan isimler, Türkçede oldukça çeşitli ve zengindir. Hem erkek hem de kız isimleri içinde birçok seçeneği bulabileceğiniz T harfi, birçok güzel ve anlamlı ismi bünyesinde barındırır. İşte bu sayfada, T harfi ile başlayan erkek ve kız isimleri, T harfi ile başlayan erkek bebek isimleri ve kız bebek isimleri sizler için derlenmiştir. Hem modern hem de geleneksel isimleri içeren bu geniş yelpaze, bebeğinize en uygun ismi bulmanızda yardımcı olacaktır.
T harfi ile başlayan isimler genellikle güç, cesaret ve huzur gibi olumlu özellikler taşır. Anlamlı isimler, çocuğunuzun kişiliğini ve hayata bakışını etkileyebilir. Öyleyse, çocuğunuza seçeceğiniz ismin ne anlama geldiğini bilmek önemlidir. İşte bu nedenle, T ile başlayan kız ve erkek isimlerini ve anlamlarını sizler için derledik.
T harfiyle başlayan isimlerin hem kadın hem de erkek çocuklar için oldukça popüler olduğunu görüyoruz. Tüm ebeveynler için en önemli faktörlerden biri, çocuklarının isimlerinin hem anlamlı hem de akılda kalıcı olmasıdır. İşte bu yüzden, T harfi ile başlayan isimler arasından bebeğinize en uygun olanını seçerken, anlamı kadar telaffuzunun da kolay ve hoş olmasına dikkat etmek önemlidir. Her bir isim, çocuğunuza özel bir anlam taşıyacaktır ve onun hayatı boyunca onunla birlikte olacaktır. Bu özel seçimi yaparken umarız bu liste sizlere yardımcı olur.
T Harfi İle Başlayan Erkek İsimleri
Tanrıöver: Güzelliği ve dürüstlüğüyle Tanrı övgüsüne kavuşmuş olan. Tanrıcılığı benimseyen.
Tanrıverdi: Tanrı’nın sevgili kulu. Allah vergisi olan.
Tansal: Güzelliğiyle nam salan.
Tansan: Güzelliğiyle nam salmış olan.
Tansel: Tan vaktinin güzelliğini kendinde yansıtan.
Tansen: Gerçekten güzelsin.
Tanser: Güzelliğin bilinsin.
Tansev: Güzelliği sev.
Tanseven: Güzeli seven.
Tansever: Güzeli sever.
Tansı: Tan kadar güzel.
Tansoy: Tan gibi güzelliğe sahip bir soydan gelen.
Tantürk: Güzel, aydınlık Türk.
Tanuğur: Uğurlu güzel.
Tanver: Güzelliğin yansısın.
Tanyel: Güzelliğin rüzgar gibi etkili.
Tanyeri: Güneş doğmak üzereyken aydınlanan yer.
Tanyıldız: Göz kamaştıran bir güzelliğe sahip olan. Çoban yıldızı.
TanyoI: Şafak yolu. Tan vakti.
Tanyüz: Güzel yüzlü.
Tanzer: Güzelliğiyle değer kazanan.
Taran: Geniş alan.
Tarcan: Ayrıcalıklı dost.
Targan: Ayrıcalıklı, saygın.
Tarhan: Oğuzlarda demirci ustası, esnaf.
Tank: Sabah yıldızı, Venüs. Yol.
Tarım: Toprak üzerinde yapılan çalışma.
Tarımanı: Ekip biçen, tarım yapan kişi.
Tartmert: Tarımla uğraşan.
Tarkan: Savaşçı.
Taşad: Adı gibi kendisi de sert olan kişi.
Taşan: Coşkulu olan.
Taşar: Coşkulu, coşkun.
Taşcan: Taş gibi sağlam can dost.
Taşdemir: Coşkusunu belirgin etmeyen. Demir gibi sert kişi.
Taşel: Sağlam güçlü el.
Taşert: Güçlü kuvvetli, sağlıklı.
Taşhan: Sert hükümdar.
Taşkan: Taş gibi sert bir soydan gelen.
Taşkent: Özbekistan’ın başkenti. Şehrin zorlukları karşısında sert olabilen.
Taşkın: İçi içine sığmayan, coşkulu. Su baskını.
Taşkınad: Adı gibi kendisi de coşkulu olan.
Taşkınalp: Coşkulu yiğit.
Taşkınay: Ay gibi güzel ve coşkulu.
Taşkınel: Coşkulu el. Coşkun kişi.
Taşkıner: İçi içine sığmayan yiğit.
Taşkınhan: Coşkulu hükümdar.
Taşkınkan: Coşkulu bir soydan gelen.
Taşkınsoy: Coşkulu bir soydan gelen.
Taşkıntay: Coşkulu genç.
Taşkıntürk: Coşkulu Türk.
Taşkıranı: Güçlü kuvvetli.
Tatar: Bir Türk kavmi. Posta sürücüsü.
Tatarhan: Tatar hükümdarı.
Tatarkan: Tatar soyundan gelen kimse.
Tatarsoy: Tatar soyundan gelen kimse.
Tav: Işık.
Tav: İşlenecek bir nesnede ısının, nemin yeterli olması. En uygun durum ve zaman.
Tavık: Güneşli havada yağan yağmur.
Tavlan: Tavılanmak işi.
Tavlı: Tavılanmış.
Tayak: Sığınılacak şey, esirgeyen koruyan.
Tayanç: Dayanma gücü, sabır.
Tayaydın: Nur yüzlü çocuk.
Taybars: Genç ve pars gibi güçlü.
Taybek: Genç ve güçlü.
Tayberk: Genç ve güçlü.
Tayboğa: Boğa kadar güçlü.
Taycan: Gençliği ve içtenliği kaynaşmış olan.
Taydaş: Gençler.
Taydemir: Genç ve güçlü.
Tayfun: Güçlü fırtına.
Tayfur: Bir kuş türü.
Taygan: Tek olan.
Taygun: Çocuk, torun.
Tayguner: Yiğit çocuk.
Tayı: Bir işi kendi isteğiyle yapan.
Tayip: İyi, hoş güzel.
Taykut: Kutlu, uğurlu çocuk.
Taylan: Yakışıklı ve sırım gibi genç.
Taylaner: Yakışıklı ve güçlü kişi.
Tayman: Genç, deneyimsiz.
Taymaz: Dengeli kişi.
Taypars: Pars gibi güçlü genç.
Tayyar: Uçan, uçucu.
Tayyip: İyi, güzel, hoş.
Teber: Dervişlerin taşıdıkları yarım ay biçimindeki balta.
TeceIIi: Görünme, ortaya çıkma.
Tecer: Her şeyden uzaklaşma.
Tecik: Tutumlu, idareli.
Tecimen: Ticaretle uğraşan.
Tecimer: Ticaretle uğraşan.
Tecir: Celepçilikle uğraşan.
Teda: Esin.
Tedü: Deneyimli, zeki.
Tefik: Yalan söyleme, iftira atma.
Tegin: Uğurlu.
Tekalp: Eşi, benzeri olmayan yiğit.
Tekant: Sarsmak.
Tekay: Eşi benzeri görülmemiş, ay gibi güzel.
Tekbay: Eşsiz bir saygınlığı olan.
Tekcan: Eşsiz dost.
Teker: Eşi benzeri bulunmayan yiğit.
Tekeş: Birbirine uyan.
Tekil: Eşsiz.
Tekin: Uğurlu. Eski Türklerde bir babanın taşınmaz mallarının mirasçısı olan en küçük oğul.
Tekinad: Uğurlu ad.
TekinaIp: Tek ve eşsiz yiğit.
Tekinay: Uğurlu ay.
Tekindağ: Uğurlu dağ.
Tekinel: Uğurlu el.
Tekiner: Uğurlu kişi.
Tekinhan: Uğurlu hükümdar.
Tekinkan: Uğurlu soydan gelen.
Tekinkılıç: Uğurlu kılıç.
Tekinsoy: Uğurlu soydan gelen.
Tekinsu: Temiz su.
Tekintay: Uğurlu gün.
Tekintuğ: Uğurlu başlık.
Tekintürk: Uğurlu Türk.
Tekmil: Olgunlaştırma. 2. Bitirme, tamamlama, bütünleme.
Tekol: Benzersiz ol.
Tekoşer: Bilinçli, şuurlu.
Tekoşin: Kavga, mücadele.
Teköz: Benzersiz bir dürüstlük karakteri taşıyan.
Teközer: Benzersiz bir dürüstlük karakteri taşıyan yiğit kişi.
Teksen: Benzersiz olan.
Teksoy: Eşsiz soydan gelen.
Tektaş: Çok değerli, kolay kolay bulunmayan.
Tekün: Çok ünlü.
Telim: Kibir, kibirli.
Temel: Bir şeyin gelişimi için gereken ilk öğeler. 2. En önemli, esas.
Temen: Değer.
Temir: Demir.
Temirkut: Demir gibi güçlü.
Temiz: Her anlamda temiz olan.
Temizad: Adı gibi kendinde dürüst olan.
TemizaIp: Dürüstlüğü ve yiğitliği konuşulan.
Temizcan: Dürüst ve içten dost.
TemizeI: Dürüst insan.
Temizer: Dürüst kişi.
Temizhan: Dürüst hükümdar.
TemizkaI: Her anlamda dürüstlüğünü koru.
Temizkan: Dürüst bir soydan gelen.
TemizoI: Her anlamda dürüstlüğünü koru.
Temizöz: Dürüst karakterli.
Temizsan: Dürüstlüğüyle anılan.
Temizsoy: Dürüst bir soydan gelen.
Temiztürk: Dürüst Türk.
Temiztay: Dürüst genç.
Temren: İlkel silahların ucundaki sivri demir.
Temuçin: “Timuçin” adının bir başka söyleniş biçimi.
Temür: Demir.
Tengiz: Deniz.
Teoman: Hun imparatoru Mete Han’ın babası.
Tercan: Delikanlı.
Terim: Belirli bir kavramı olan özel söz.
Terşeref: Şerefli, namuslu, saygın.
Teşrif: Şereflendirme, onurlandırma.
Tetik: Çabuk davranan, çevik, dikkatli, uyanık. 2. Dikkat ve özen gerektiren nazik iş. 3. Ateşli silahları ateşlemek için çekilen küçük manivela.
Tetikel: Becerikli el. 2. El hüneri olan.
Tetiker: Dikkatli, uyanık yiğit.
Tevfik: Uygun duruma getirme. 2. Uzlaştırma, barıştırma. 3. Tanrı’nın yardımına kavuşma.
Tevhid/Tevhit: Birleştirme. 2. Tanrı’nın tek olduğuna inanmak. 3. Allah’ın birliği inancını işleyen manzume. 4. Tektanrıcılık.
Tevs: Sakinlik, durgunluk.
Tevsen: İnatçı.
Teyan: Botanda Kürt aşireti.
Teytik: “Tevfik” isminin bir başka biçimde söylenişi.
Teymin: Uğurlu olsun.
Tez: Çabuk olan, süratli olan.
Tezal: Hızlan.
Tezalp: Çabuk, hızlı, yiğit.
Tezel: Bir işin üstesinden kolaylıkla gelebilen.
Tezer: Çevik kişi.
Tezeren: Hızla yakalayan.
Tezkan: İçi içine sığmayan, kanı kaynayan.
Tezol: Çabuk davran, hızlan.
Tıtan: Yunan mitolojisinde güçlü kişi.
Tibet: Çin’in batısında özerk bölge.
Tilmaç: Çevirmen.
Timuçin: Moğol İmparatorluğu’nun kurucusu.
Timur: Moğol İmparatoru. 2. Demir.
Timurcan: Demir gibi olan.
Timurhan: Büyük hükümdar.
Timurkan: Hükümdar soyundan gelen.
Timurlenk: Timurular hanedanının kurucusu ve ilk hükümdarı.
Timuröz: Karakteri demir gibi olan. 2. Sağlam kişilik.
Timurtaş: Demir ve taş gibi sert olan.
Tin: Tepe, zirve, sağlam.
Tinkut: Şanslı ve kutsal bir kişiliği olan.
Tirmeh: Temmuz.
Tokalp: Gözü gönlü tok olan yiğit.
Tokay: Dolunay, zengin, nehir kıvrımı.
Tokcan: Gönlü tok olan.
Tokdemir: Sağlam demir.
Toker: Gözü gönlü tok yiğit.
Tokgöz: Gözü gönlü tok olan.
Tokhan: Gözü gönlü tok hükümdar.
Toktamış: Bir yere yerleşmiş olan.
Tolay: Cemaat. 2. Topluluk.
Tolga: Savaşçıların başlarına giydikleri demir başlık.
Tolgahan: Güçlü lider.
Tolgan: Gezinen.
Tolgay: Çevre.
Tolon: Ay’ın on dördü, dolunay.
Tolonay: Dolunay, mehtap.
Tolun: Dolunay.
Tolunay: Dolunay.
Tolunbay: Kişiliği gelişmiş.
Tongal: Zengin, varlık sahibi.
Tongar: Yüce, ulu, kudretli.
Tonguç: İlk çocuk.
Topaç: Vücutça toplu ve sağlıklı. 2. Koni biçiminde ucu sivri oyuncak.
Topak: Avuç içinde yuvarlak bir biçim verilen hamur parçası.
Topdemir: Top şeklinde yuvarlak demir.
Toper: Güçlü, yiğit.
Toperi: Güçlü, yiğit.
Topuz: Ucu top biçiminde eski bir silah. 2. Top biçiminde toplanmış saç. 3. Bir şeyin elle tutulabilen çıkıntısı.
Tor: Toy, işe alışkın olmayan. 2. Olgunlaşmamış. 3. Çekingen, acemi, utangaç.
Toralp: Utangaç yiğit.
Toraman: Güçlü, kuvvetli. 2. Genç irisi.
Toran: Genç irisi.
Torcan: Utangaç.
Torban: Utangaç hükümdar.
Toril: Mardin bölgesinde bir bölge.
Torin: Soylu, asil.
Torkal: Mütevazi.
Torkan: Mütevazi bir soydan gelen.
Torlak: Çok yakışıklı.
Toros: Güney Anadolu’da bir dağ.
Torumtay: Deve yavrusu.
Torun: Bir kişiye göre çocuğunun çocuğu.
Tosun: Sağlıklı delikanlı.
Toy: Gençliği nedeniyle deneyimsiz olan. 2. Ziyafet.
Toyboğa: Genç boğa.
Toycan: Deneyimsiz.
Toydemir: Deneyimsiz.
Toydeniz: Deneyimsiz.
Toyga: Kalın sopa.
Toygar: Tarla kuşu.
Toygun: Genç delikanlı.
Toyka: Kalın sopa.
Tozan: Toz tanesi. 2. Tozu çok olan yer.
Tozun: Çok gezinen.
Tökel: Çok.
Töregün: Gündemde. 2. Geleneğe uygun.
Töreban: Görgülü hükümdar.
Törel: Töreyle ilgili.
Törüm: Yaratılış.
Töz: Kök, asıl, cevher.
Tözüm: Mütevazi.
Traje: Gökkuşağı.
Truske: Işın.
Tufan: Şiddetli yağmur. 2. Çok yoğun, çok şiddetli. 3. Nuh peygamber zamanında yağdığı ve bütün dünyayı su baskını altında bıraktığı anlatılan şiddetli yağmur.
Tugay: Askeri birlik.
Tuğ: Sorguç.
Tuğal: Çalış, çabala, başar.
Tuğal: Sancaktar.
Tuğalp: Başarının peşinde olan yiğit.
Tuğbay: Başarılı ve saygın kişi. 2. Tugay komutanlığı yapan albaylara eskiden verilen ad.
Tuğcu: Tuğ taşıyan.
Tuğkan: Başarılı bir soydan gelen.
Tuğlu: Başarılı.
Tuğra: Osmanlı padişahlarının imza yerine kullandıkları, özel bir biçimi olan işaret. 2. Metal paranın resimli yanı, tura.
Tuğrul: Ak doğan, yırtıcı kuş. 2. Selçuklu devletinin kurucusu.
Tuğrultekin: Uğurlu kişi.
Tuğsan: Başarılarıyla nam salmış olan.
Tuğsel: Başarıları dilden dile dolaşan.
Tuğser: Başarılarının karşısında alçak gönüllü olan.
Tuğtaş: Başarılı ve sert kişi.
Tuğtay: Başarılı genç.
Tuğtekin: Başarılı ve uğurlu.
Tuhfe: Armağan.
Tulga: “Tolga” adının bir başka söyleniş biçimi.
Tulgar: Güçlü karakter.
Tuli: Doğma, doğuşla ilgili.
Tulun: Dolun.
Tuman: Don, şalvar, külod.
Tun: Gizli yer.
Tuna: Avrupa’nın en uzun ırmağı. 2. Çok havadar.
Tunacan: Havasından geçilmez.
Tunaer: Çok yakışıklı yiğit kişi.
Tunak: Işıklı, mehtaplı gece.
Tunakan: Kendine güvenen bir soydan gelen.
Tunca: Meriç Irmağı’nın bir kolü.
Tunçal: Al renginde tunç.
Tuncay: Tunç renginde ay.
Tuncel: Tunç gibi olan.
Tuncer: Tunç gibi güçlü.
Tunçad: Adı gibi kendisi de güçlü olan.
TunçaIp: Tunç gibi güçlü kuvvetli yiğit.
Tunçaslan: Çok güçlü olan.
Tunçay: Güçlü ve güzel.
Tunçbilek: Güçlü kişi.
Tunçdağ: Güçlü ve azametli.
Tunçdemir: Alıtılması imkansız olan.
Tunçel: Tunç gibi güçlü el.
Tunçer: “Tuncer” isminin bir başka söyleniş biçimi.
Tunçhan: Hakanlar hakanı.
Tunçkan: Çok güçlü bir soydan gelen.
Tunçkol: Güçlü, kuvvetli.
Tunçkurt: Güçlü ve kurnaz kişi.
Tunçsoy: Çok güçlü bir soydan gelen.
Tunçtan: Alıtılması imkansız olan.
Tunçtürk: Çok güçlü Türk.
Tunguç: “Tonguç” isminin bir başka söyleniş biçimi.
Tunguz: Sibirya’da yaşayan göçebe bir topluluk.
Tura: Tuğra. 2. Halat gibi örülmüş iplik çelengi. 3. Bazı oyunlarda vurmak için kullanılan düğümlenmiş mendil.
Turaç: Soyu azalmış bir kuş türü.
Tural: Durur, yaşar.
Turaip: Genç yiğit.
Turan: Turancıların dünyadaki bütün Türkleri birleştirerek kurmayı amaçladıkları devletin adı.
Turatekin: Koruyucu yiğit.
Turcan: Samimi genç.
Turfa: Az bulunur.
Turgay: Tarla kuşu.
Turgut: Yaşanılan konut.
Turhan: Hükümdar soyundan olan.
Turkan: Fedai.
Tuti: Konuşmayı seven. 2. Papağan türünden taklit sesler çıkaran kuş, dudu kuşu.
Tutun: Ev, aile.
Tuyan: Zengin.
Tuygun: Genç irisi. 2. Duygusal.
Tuyuğ: Şarkı, türkü.
Tuz: Sevimlilik.
Tuzer: Sevimli delikanlı.
Tübilek: Asalet akan.
Tükel: Tam, bütün.
Tülek: Delikanlı. 2. Zengin ve saygın kişi.
Tümcan: Uğruna feda olsun canım.
Tümel: “TemeI” isminin bir başka söyleniş biçimi.
Tümen: Büyük küme, yığın. 2. On binlerden oluşan birlik. 3. On bin, pek çok.
Tümer: Yiğit.
Tümerdem: Faziletli.
Tümerk: Güçlü, kuvvetli.
Tümerkan: Yiğit soydan gelen.
Tümerkin: Olgun.
Tümkan: Canlı, sağlıklı.
Tümkurt: Güçlü ve kurnaz.
Tümkut: Güçlü ve aziz kişi.
Tüner: Delikanlı kişi.
Türabi: Toprakla ilgili.
Türe: Adalet.
Türegün: Adaletli gün.
Türehan: Adaletli hükümdar.
Türeli: Hukuksal.
Türelii: Haktan yana olan.
Türemen: Hukukçu.
Türev: Ortaya çıkan.
Türk: Türk soyundan gelen halk.
Türkad: Adıyla ve Türklüğüyle gurur duyan.
Türkaip: Yiğit Türk.
Türkbay: Saygın Türk.
Türkbey: Saygın Türk.
Türkcan: İçten, samimi Türk.
Türkdoğan: Türk doğan.
Türkdoğdu: Bir Türk’ün özelliklerini taşıyarak doğdu.
Türker: Yiğit Türk.
Türkeş: Orhun yazıtlarında söz konusu edilen bir kahramanın adı.
Türkiz: Peşinden gidilmesi gereken Türk.
Türkkan: Türk kanı taşıyan.
Türkmen: Oğuz Türklerinden bir boy ve bu boydan olan kimse.
Türkol: Türk gibi ol.
Türköz: Türk gibi karakterli.
Türksan: Türklüğüyle nam kazanmış olan.
Türksay: Saygın Türk.
Türksel: Coşkulu Türk.
Türksev: Sevilen Türk.
Türkseven: Sevilen Türk.
Türkyılmaz: Hiçbir şeyden yılmayan Türk.
Türkşen: Neşeli Türk.
Türünk: Çalışkan.
Tüvan: Güç, kuvvet.
Tüzeer: Hukuktan yana olan.
Tüzel: Hukuki.
Tüzemen: Adaletli.
Tüzmen: Adaletli.
Tüzünaip: Sakin yiğit.
Tüzüner: Sakin yaradılışta olan.
Tüzünkan: Soydan gelen.
Tüzünsoy: Soyuların soyusu.
Tüzüntürk: Soylu Türk, asil Türk.
T Harfi İle Başlayan Kız İsimleri
Taciser: Baştacı, en çok sevilen.
Tacizer: Altın taç.
Taç: Soyluluk, iktidar, güç veya hükümdarlık sembolü olarak başa giyilen, değerli taşlarla süslü başlık.
Taçnur: Işıktan nurdan taç. Ferahlatan güzellik.
Tadım: Tat aldığım, güzelim.
Tafiyan: Gülgillerden, kışın yapraklarını dökmeyen, çiçekleri salık durumunda ve beyaz olan, süs bitkisi olarak bahçelerde yetiştirilen küçük bir ağaç.
Tahire: Temiz.
Tahsine: Beğenip alkışlama. Güzelleştirme, süsleme, bezeme.
Tahsire: Hasret bırakılma, özletme.
Tahsine: Beğenme, güzelleştirme.
Taibe: Tövbe eden, pişmanlık duyan.
Talia: Doğma, doğuş.
Talibe: İsteyen, istekli, talepte bulunan.
Taliha: Rastlantıları düzenlediğine ve insanlara iyi veya kötü durumlar hazırladığına inanılan doğa üstü güç, şans, felek.
Tamay: Dolunay, ayın ondördü.
Tamgül: Gül gibi güzel olan.
Tandan: Tan güzelliğinden olan.
Tanegül: Gül tanesi, tek gül.
Tangül: Şafak rengi gül.
Tangüz: Güz mevsiminde tan vakti.
Tannur: Tan vakti ışığı.
Tansele: Şafak vakti gelen, sel.
Tanyeli: Tan vakti esen rüzgar.
Tanyeri: Şafak vakti, gün açan yer.
Tanzer: Sarı altın rengindeki tan.
Tarçın: Kabuğu bahar olarak kullanılan bir bitki.
Tasvir: Tasarlama, bir şeyi sözle veya yazıyla anlatma, göz önünde canlandırma.
Tatlı: Şeker tadında olan. İnsanı çeken, göze kulağa hoş gelen.
Tavge: Şelale, çağlayan.
Tavık: Güneşli havada yağan yağmur.
Taya: Dadı.
Tayyibe: İyi davranış. Yatıştırıcı hoşa giden söz.
Taze: Dinç, yıpranmamış, yorulmamış. Yeni, son, zamanı geçmemiş. Genç kadın.
Tazegül: Yeni koparılmış gül.
Tebessüm: Gülümseme.
Tekane: Biricik, tek.
Tekgül: Eşsiz güzellikte olan.
Teknur: Eşsiz bir ışık saçan.
Teksin: Eşsizsin, bir tanesin.
Telvin: Renk verme, renklendirme, boyama.
Temayül: Bir yanı tutma, o tarafa eğilim gösterme.
Temen: Değer, kıymet. Kıymet bilme.
Temenni: Dileme, dilek.
Temime: Nazarlık, nazar boncuğu.
Temsil: Benzetme. Bir şeyin tıpkısını yapma. Örnek söz. Tiyatro oyunu. Bir kişi veya bir topluluk adına davranış.
Tenay: Ay tenli, teni ay gibi parıldayan, ışıldayan.
Tendü: Yiğit, cesur.
Tenigül: Güzel tenli olan.
Tennaz: Nazlı, teni güzel olan.
Tennur: Nur gibi tenli, aydınlık güzel.
Tennure: Mevlevi dervişlerinin sema ayını sırasında giydikleri kendine özgü geniş etekleri olan giysi.
Tenperver: Yeyip içmeyi, keyfini rahatını düşünen.
Teren: Nesteren gülleri.
Terlan: Dişi şahin.
Teşekkür: Yapılan bir iyiliğe karşı duyulan kıvanç ve gönül borcunu anlatma.
Teşrife: Onurlandırma, şereflendirme. Gelmesiyle bir yeri onurlandırma.
Teşrinisani: Kasım ayı, yılın 11. ayı.
Tevfika: Uydurma, uygun duruma getirme. Uzlaştırma, barıştırma. Tanrı’nın yardımına kavuşma.
Tevger: Töre, adet, gelenek.
Tevhide: Birleştirme. Tanrı’nın tek olduğuna inanmak. Allah’ın birliği inancını işleyen manzume. Tektanrıcılık.
Tevrat: Hz. Musa’ya bildirilen Tanrı buyruklarını kapsayan, İbranilerin din kitabı.
Tezay: Çabuk ol.
Tezgül: Güzelliğiyle çabuk serpilen.
Teznur: İçi içine sığmayan.
Tezsal: Aceleciliğiyle tanınan.
Tijen: Taç, taçlar.
Tilbe: Derviş, gezgin.
Tiraje: Gök kuşağı. Konik biçiminde tepe.
Tomurcuk: Bir bitkinin üzerinde bulunan ve ileride sap, çiçek veya yaprak verecek olan filiz. Özellikle çiçeği verecek olan gonca.
Topay: Dolunay, ayın on dördü.
Topaz: Kahverengi veya soluk sarı renkte değerli süs taşı.
Tuba: Cennette bulunduğuna inanılan, kökü yukarıda, dalları aşağıda bulunan büyük ağaç. Güzellik, iyilik. Rahat.
Tuğba: “Tuba” isminin bir başka söyleniş biçimi.
Tuğçe: Küçük tuğ.
Tuhfe: Armağan, hediye. Yeni çıkma, hoşa giden güzel şey.
Tula: Çok uzun, uzun boylu.
Tulen: Boyca, boyunca uzun.
Tuluğ: Doğma, doğuş ile ilgili.
Tulu: Doğuş, doğma (Güneş için) anlamında.
Turçin: Sevinç kaynağı olan kız.
Tülay: Ayın ince ışığı.
Tülay: İnce yürekli, nazenin.
Tülen: İlk defa çocuk sahibi olan kadın.
Tülin: Ayın çevresinde görülen ışık halkası, aydınlık.
Tülinay: Ayın “Tülin” hali.
Tün: Gece.
Tünay: Gece ve ay.
Tünaydın: Akşam üzerleri söylenen bir selamla sözü.
Türkan: Kraliçe. Güzel kız.
Türkü: Hece ölçüsüyle yazılmış ve halk ezgileriyle bestelenmiş manzume.